“What truly provokes time’s unbridled urge to shape is the creation of ruin for the slightest of reasons.”
Stefan Zweig
This installation was conceived as a tangible echo of the contradictions within human nature. Chaos here is not mere disorder, but a symbol of the fragile equilibrium between creation and destruction. The work seeks to render visible the fractures of existence while staging the restless impulses within us that yearn to find form. In this sense, chaos is not only a threat but also the threshold of transformation, the spark of new beginnings, and the first whisper of meaning.
“Zamanın dizginsiz biçim verme arzusunu asıl kışkırtan, sudan bir sebeple yıkım yaratmaktır.”
Stefan Zweig
Bu enstalasyon, insan doğasındaki çelişkinin somut bir yankısı olarak kurgulandı. Kaos, yalnızca düzensizlik değil; yaratma ve yıkma arasındaki görünmez dengeyi de simgeliyor. Çalışma, bir yandan varoluşun parçalanmışlığını görünür kılarken, öte yandan içimizdeki dizginsiz dürtülerin estetik bir forma bürünme arayışını sahneye taşıyor. Kaos, bu bağlamda yalnızca tehdit değil; aynı zamanda dönüşümün, yeni doğuşların ve anlamın ilk kıvılcımıdır.
